Artist statement
Inspiratie voor mijn werk doe ik op in de natuur waar ik graag ben. Soms worden dat landschap-achtige beelden, vaak ook werk dat zich beweegt op de grens van figuratief en abstract. Als je goed om je heen kijkt is er in iedere vierkante centimeter natuur of plant zóveel te beleven in kleur, vorm en compositie, dat ik graag minimale stukjes ervan het levenslicht laat zien in uitvergrote vorm (blow up). Ik werk meestal op basis van mijn eigen ontdekkingen, die ik vaak eerst op foto vastleg. Dan ga ik op zoek naar hoekjes en plekken die me raken of fascineren en die gebruik ik als basis voor mijn werk. De beelden die uiteindelijk ontstaan zijn geen exacte kopieën van het uitgangspunt: ik voel de vrijheid om delen te schikken en herschikken, dingen toe te voegen of weg te laten zodat tenslotte een beeld ontstaat waarvan ik denk: zo is het goed. Dat is een boeiend, vaak verrassend en intensief proces waarin zeker ook momenten voorkomen dat ik het even helemaal niet meer weet en dat ik de kwast in de hoek wil gooien. Een niet te verwaarlozen rol laat ik graag over aan wat gaandeweg al schilderend ontstaat, niet van te voren bedacht, eigenlijk aan het eigen leven van het beeld. Dit levert soms verrassende nieuwe perspectieven op die me intrigeren en die verrijkend kunnen zijn. Soms kies ik ervoor ze deel te laten worden van het uiteindelijke beeld. Mijn schilderijen hebben geen titel. Elke titel die ik ze zou geven zou in mijn opvatting sturend kunnen zijn voor wat de kijker erin ziet of eraan ervaart en dat zoek ik niet. Geen twee mensen ervaren precies het zelfde bij een beeld omdat iedere duiding of betekenis die je eraan geeft verbonden is met je eigen binnenwereld en met je eigen referentiekader. Wat ik erin leg of aan ervaar als schilder is wat mij betreft dan ook voor mij, wat de kijker erin ziet of waardoor hij of zij misschien geraakt wordt is van de kijker, het is zijn of haar eigen unieke gewaarwording van het zelfde beeld. En dat is nou juist zo mooi.
Sancla Hartong, november 2022
